хлі́пнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хлі́пну |
хлі́пнем |
| 2-я ас. |
хлі́пнеш |
хлі́пнеце |
| 3-я ас. |
хлі́пне |
хлі́пнуць |
| Прошлы час |
| м. |
хлі́пнуў |
хлі́пнулі |
| ж. |
хлі́пнула |
| н. |
хлі́пнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
хлі́пні |
хлі́пніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
хлі́пнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хлі́пнуць сов., однокр., разг. хли́пнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хлі́пнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Аднакр. да хліпаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хлі́паць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
1. Ціха плакаць, усхліпваць.
Дзесьці жаласна хліпала дзіця.
2. перан. Слаба, мігатліва гарэць.
У цемені хліпаў агеньчык свечкі.
|| аднакр. хлі́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. хлі́панне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заплакаць, расплакацца, праслязіцца, хліпнуць, усхліпнуць; загаласіць, зараўці, разраўціся (разм.) □ заліцца слязьмі, пусціць слязу, ураніць слязу, даць волю слязам, не ўтрымаць слязы
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)