хларава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хларава́ны хларава́ная хларава́нае хларава́ныя
Р. хларава́нага хларава́най
хларава́нае		 хларава́нага хларава́ных
Д. хларава́наму хларава́най хларава́наму хларава́ным
В. хларава́ны (неадуш.)
хларава́нага (адуш.)		 хларава́ную хларава́нае хларава́ныя (неадуш.)
хларава́ных (адуш.)
Т. хларава́ным хларава́най
хларава́наю		 хларава́ным хларава́нымі
М. хларава́ным хларава́най хларава́ным хларава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хларава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хларава́ны хларава́ная хларава́нае хларава́ныя
Р. хларава́нага хларава́най
хларава́нае		 хларава́нага хларава́ных
Д. хларава́наму хларава́най хларава́наму хларава́ным
В. хларава́ны (неадуш.)
хларава́нага (адуш.)		 хларава́ную хларава́нае хларава́ныя (неадуш.)
хларава́ных (адуш.)
Т. хларава́ным хларава́най
хларава́наю		 хларава́ным хларава́нымі
М. хларава́ным хларава́най хларава́ным хларава́ных

Кароткая форма: хларава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хларава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хларава́ны хларава́ная хларава́нае хларава́ныя
Р. хларава́нага хларава́най
хларава́нае		 хларава́нага хларава́ных
Д. хларава́наму хларава́най хларава́наму хларава́ным
В. хларава́ны (неадуш.)
хларава́нага (адуш.)		 хларава́ную хларава́нае хларава́ныя (неадуш.)
хларава́ных (адуш.)
Т. хларава́ным хларава́най
хларава́наю		 хларава́ным хларава́нымі
М. хларава́ным хларава́най хларава́ным хларава́ных

Кароткая форма: хларава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хларава́ны прич., прил. хлори́рованный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хларава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад хлараваць.

2. у знач. прым. Апрацаваны хлорам, насычаны хлорам. Хлараваная вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлори́рованный прич., прил. хларава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)