хва́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хва́цкі |
хва́цкая |
хва́цкае |
хва́цкія |
| Р. |
хва́цкага |
хва́цкай
хва́цкае |
хва́цкага |
хва́цкіх |
| Д. |
хва́цкаму |
хва́цкай |
хва́цкаму |
хва́цкім |
| В. |
хва́цкі (неадуш.)
хва́цкага (адуш.) |
хва́цкую |
хва́цкае |
хва́цкія (неадуш.)
хва́цкіх (адуш.) |
| Т. |
хва́цкім |
хва́цкай
хва́цкаю |
хва́цкім |
хва́цкімі |
| М. |
хва́цкім |
хва́цкай |
хва́цкім |
хва́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
хва́цкі, -ая, -ае.
1. Удалы, спрытны.
Х. хлопец.
2. Вельмі добры, прыдатны для выкарыстання (разм.).
Х. ножык.
|| наз. хва́цкасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хва́цкі
1. разг. (очень хороший) отме́нный, на сла́ву;
х. тыту́нь — отме́нный таба́к, таба́к на сла́ву;
2. лихо́й; у́харский; молоде́цкий, разуда́лый;
3. разг. (искусный) ло́вкий;
~кія ру́кі — ло́вкие ру́ки;
4. разг. (об инструменте, приёме) удо́бный, сподру́чный;
х. руба́нак — удо́бный руба́нок
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хва́цкі, ‑ая, ‑ае.
1. Удалы, спрытны; маладзецкі. Пахмурна і ўрачыста выглядалі хвацкія хлопцы з пачэснага каравула. Лынькоў. [Клаўдзія Пятроўна:] — Я і не ведала, што ты [Харытон Ігнатавіч] ў мяне такі хвацкі прамоўца. Васілёнак.
2. Разм. Вельмі добры, слаўны. [Дзед:] — Кара цяпер добра здымаецца, свісцёлкі дужа хвацкія будуць. Рылько. Боты не надта хвацкія: да старых, абшарпаных халяў прышыў Адам галоўкі. Навуменка. // Вясёлы, заліхвацкі. З балалайкай у Андрэя заўсёды спалучалася ўяўленне шырокай вуліцы рускага сяла, хвацкай прыпеўкі. Пестрак. З прыемнасцю чуў, як падпяваў сабе гэты вясковы хвацкі танцор, слоў не знаходзячы ад весялосці. Брыль.
3. Разм. Спрытны, умелы. Хвацкія рукі ў дзеда. □ Паглядзеў пан на работу ды кажа: — Ты, чалавеча, хвацкі майстар, але такую штуку, відаць, не патрапіш зрабіць, — і падаў Паўлюку сцізорык, дзе было многа ножыкаў і розных іншых прычындалаў. С. Александровіч.
4. Разм. Прыдатны для выкарыстання, ёмкі. Хвацкі рубанак. □ Даніла тым часам нікнуў за шафу і дастаў адтуль вельмі ж хвацкую кавеньку. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заліхва́цкі, -ая, -ае.
Удалы, хвацкі.
З. выгляд.
|| наз. заліхва́цкасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маладзе́цкі, -ая, -ае (разм.).
Уласцівы малайцу (у 1 знач.); удалы, хвацкі.
М. выгляд.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
у́харский зухава́ты, хва́цкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разуда́лый разг. ве́льмі ўда́лы; хва́цкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
руба́ка, -і, ДМ -ку, мн. -і, руба́к, м. (разм.).
Смелы, адважны чалавек, які па-майстэрску валодае халоднай зброяй (шабляй, шашкай).
Хвацкі р.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разлихо́й разг. хва́цкі, зухава́ты, ве́льмі ўда́лы, маладзе́цкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)