хвастану́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. хвастану́ хвастанё́м
2-я ас. хвастане́ш хвастаняце́
3-я ас. хвастане́ хвастану́ць
Прошлы час
м. хвастану́ў хвастану́лі
ж. хвастану́ла
н. хвастану́ла
Загадны лад
2-я ас. хвастані́ хвастані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час хвастану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хвастану́ць сов., однокр., см. хво́снуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хвастану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

1. Аднакр. да хвастаць (у 1 знач.).

2. перан. Разм. Выказаць адкрыта непрыемную праўду ў вочы. Натура ўжо гэткая: ніколі не сцярплю, па вачах праўдай хвастану. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хваста́ць, хвашчу́, хво́шчаш, хво́шча; хвашчы́; хваста́ны; незак.

1. каго-што і па чым. Біць чым-н. гнуткім; сцябаць.

Х. дубцом.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), каго-што, па чым і без дап. 3 сілай біць, сячы (пра вецер, снег, дождж і пад.).

Дождж хвошча па твары.

|| зак. вы́хвастаць, -вашчу, -вашчаш, -вашча; -вашчы; -вастаны (да 1 знач.; разм.).

|| аднакр. хвастану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; хво́снуць, -ну, -неш, -не; -ні і хвасяну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, хвасеняце́, -ну́ць; -ні́ (разм.).

|| звар. хваста́цца, хвашчу́ся, хво́шчашся, хво́шчацца; хвашчы́ся (да 1 знач.).

|| наз. хваста́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хвось, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца паводле дзеясл. хвастаць (у 1 знач.) — хвастануць. Дубцом хвось каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стегану́ть сов., однокр., прост. сцёбнуць, сцебану́ць, хво́снуць, хвастану́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стегну́ть сов. сцебану́ць, сцёбнуць, хвастану́ць, хво́снуць; см. стега́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шлё́бнуць

‘хвастануць, стукнуць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шлё́бну шлё́бнем
2-я ас. шлё́бнеш шлё́бнеце
3-я ас. шлё́бне шлё́бнуць
Прошлы час
м. шлё́бнуў шлё́бнулі
ж. шлё́бнула
н. шлё́бнула
Загадны лад
2-я ас. шлё́бні шлё́бніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шлё́бнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перазану́ць

‘хвастануць каго-небудзь і па чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перазану́ перазанё́м
2-я ас. перазане́ш перазаняце́
3-я ас. перазане́ перазану́ць
Прошлы час
м. перазану́ў перазану́лі
ж. перазану́ла
н. перазану́ла
Загадны лад
2-я ас. перазані́ перазані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перазану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

джву́гнуць

‘хвастануць, сцебануць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. джву́гну джву́гнем
2-я ас. джву́гнеш джву́гнеце
3-я ас. джву́гне джву́гнуць
Прошлы час
м. джву́гнуў джву́гнулі
ж. джву́гнула
н. джву́гнула
Загадны лад
2-я ас. джву́гні джву́гніце
Дзеепрыслоўе
прош. час джву́гнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)