flip

[flɪp]

v. (-pp-)

1) пстры́каць

2) падкіда́ць

He flipped a coin — Ён падкі́нуў манэ́ту

3) лёгка сьцебану́ць, хвастану́ць, змахну́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

уця́ць​II разм. абл. (ударыць, хвастануць) schlágen* vt, péitschen vt;

2. (укусіць, уджаліць) stéchen* (пра насякомых);

3. гл. уесці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)