харэо́граф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па харэаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

харэо́граф

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. харэо́граф харэо́графы
Р. харэо́графа харэо́графаў
Д. харэо́графу харэо́графам
В. харэо́графа харэо́графаў
Т. харэо́графам харэо́графамі
М. харэо́графе харэо́графах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

харэо́граф м. хорео́граф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

харэо́граф, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне харэаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хорео́граф харэо́граф, -фа м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)