хара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хара́льны |
хара́льная |
хара́льнае |
хара́льныя |
| Р. |
хара́льнага |
хара́льнай хара́льнае |
хара́льнага |
хара́льных |
| Д. |
хара́льнаму |
хара́льнай |
хара́льнаму |
хара́льным |
| В. |
хара́льны (неадуш.) хара́льнага (адуш.) |
хара́льную |
хара́льнае |
хара́льныя (неадуш.) хара́льных (адуш.) |
| Т. |
хара́льным |
хара́льнай хара́льнаю |
хара́льным |
хара́льнымі |
| М. |
хара́льным |
хара́льнай |
хара́льным |
хара́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хара́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да харала; у форме харала. Харальныя спевы. Харальная музыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хара́л, -а, мн. -ы, -аў, м.
Рэлігійнае многагалосае песнапенне, а таксама музычная п’еса ў такой форме.
Харалы Баха.
|| прым. хара́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)