хара́льны
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			хара́льны | 
					хара́льная | 
					хара́льнае | 
					хара́льныя | 
					
		
			| Р. | 
			хара́льнага | 
					хара́льнай хара́льнае | 
					хара́льнага | 
					хара́льных | 
					
		
			| Д. | 
			хара́льнаму | 
					хара́льнай | 
					хара́льнаму | 
					хара́льным | 
					
		
			| В. | 
			хара́льны (неадуш.) хара́льнага (адуш.) | 
					хара́льную | 
					хара́льнае | 
					хара́льныя (неадуш.) хара́льных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			хара́льным | 
					хара́льнай хара́льнаю | 
					хара́льным | 
					хара́льнымі | 
					
		
			| М. | 
			хара́льным | 
					хара́льнай | 
					хара́льным | 
					хара́льных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
хара́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да харала; у форме харала. Харальныя спевы. Харальная музыка.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
хара́л, -а, мн. -ы, -аў, м.
Рэлігійнае многагалосае песнапенне, а таксама музычная п’еса ў такой форме.
Харалы Баха.
|| прым. хара́льны, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)