хара́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рэлігійнае многагалосае песнапенне, а таксама музычная п’еса ў такой форме.

Харалы Баха.

|| прым. хара́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)