хара́ктарны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хара́ктарны |
хара́ктарная |
хара́ктарнае |
хара́ктарныя |
| Р. |
хара́ктарнага |
хара́ктарнай
хара́ктарнае |
хара́ктарнага |
хара́ктарных |
| Д. |
хара́ктарнаму |
хара́ктарнай |
хара́ктарнаму |
хара́ктарным |
| В. |
хара́ктарны (неадуш.)
хара́ктарнага (адуш.) |
хара́ктарную |
хара́ктарнае |
хара́ктарныя (неадуш.)
хара́ктарных (адуш.) |
| Т. |
хара́ктарным |
хара́ктарнай
хара́ктарнаю |
хара́ктарным |
хара́ктарнымі |
| М. |
хара́ктарным |
хара́ктарнай |
хара́ктарным |
хара́ктарных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хара́ктарны, ‑ая, ‑ае.
Які ўвасабляе пэўны псіхалагічны тып. Характарны акцёр. □ [Буйніцкі] быў тыповым акцёрам старога складу на так званыя характарныя, бытавыя ролі. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хара́ктерный разг. з хара́ктарам; хара́ктарны;
челове́к он хара́ктерный чалаве́к ён з хара́ктарам;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)