ха́пнуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ха́пну |
ха́пнем |
| 2-я ас. |
ха́пнеш |
ха́пнеце |
| 3-я ас. |
ха́пне |
ха́пнуць |
| Прошлы час |
| м. |
ха́пнуў |
ха́пнулі |
| ж. |
ха́пнула |
| н. |
ха́пнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ха́пні |
ха́пніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ха́пнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ха́пнуць сов., однокр. ха́пнуть; ца́пнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ха́пнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.
Аднакр. да ха́паць, хапа́ць (у 1, 2 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ха́паць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).
Браць, красці, прысвойваць што-н. незаконна.
|| аднакр. ха́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты.
|| наз. ха́панне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ха́пнуть сов., однокр., прост., презр. ха́пнуць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ха́панне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. ха́паць — ха́пнуць.
хапа́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. хапа́ць — хапану́ць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ца́пнуть сов., однокр., разг.
1. (царапнуть) ца́пнуць; дра́пнуць;
2. (хватить) ца́пнуць, ха́пнуць, схапі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хап, выкл. у знач. вык.
Разм. Ужываецца паводле знач. дзеясл. хапаць — хапнуць і хапануць, хапянуць. І Ягорка Ажывіўся, Хап цукерку З рук ды ў рот! Дзеружынскі. Хлапчук разявіў рот ад захаплення: — Вось гэта хараство! Вось гэта пекната! Не кветка — любата! І, не раздумваючы, — хап яе ў жменю... Валасевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узяць, атрымаць, прыняць, забраць / прымусова: адняць, захапіць / прымусова на карысць дзяржавы: рэквізаваць; хапнуць, ухапіць, адхапіць, схапіць, цапнуць, уварваць, урваць, вырваць, запарваць, упарваць, заграбастаць, палатацца (разм.); прыгарнуць, садраць, здзерці, скубянуць, злупіць, заграбці, уграбці, грабянуць (перан.) □ прыбраць да рук, вырваць з рук, вырваць з горла, вырваць з зубоў
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)