ха́пнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ха́пну ха́пнем
2-я ас. ха́пнеш ха́пнеце
3-я ас. ха́пне ха́пнуць
Прошлы час
м. ха́пнуў ха́пнулі
ж. ха́пнула
н. ха́пнула
Загадны лад
2-я ас. ха́пні ха́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ха́пнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ха́пнуць сов., однокр. ха́пнуть; ца́пнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ха́пнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Аднакр. да ха́паць, хапа́ць (у 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́паць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).

Браць, красці, прысвойваць што-н. незаконна.

|| аднакр. ха́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты.

|| наз. ха́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ха́паць, ха́пнуць разм.

1. (схапіць) pácken vt, ergréifen* vt;

2. (незаконна прыўлашчыць) éinheimsen vt, éinstecken vt, ergáttern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ха́пнуть сов., однокр., прост., презр. ха́пнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ха́панне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ха́паць — ха́пнуць.

хапа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. хапа́ць — хапану́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chapnąć

зак.

1. хапнуць; перахапіць; перакусіць;

2. разм. хапнуць; скрасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ца́пнуть сов., однокр., разг.

1. (царапнуть) ца́пнуць; дра́пнуць;

2. (хватить) ца́пнуць, ха́пнуць, схапі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

capnąć

зак. разм. цапнуць; хапнуць; хапануць; хватануць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)