хана́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. хана́ хана́
Р. хана́ хана́
Д. хана́ хана́
В. хана́ хана́
Т. хана́ хана́
М. хана́ хана́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хана́, нескл., ж., у знач. вык., каму-чаму (разм.).

Канец, смерць.

Цяпер яму х.!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хана́ нескл., ж., разг., в знач. сказ. хана́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хана́, нескл., ж.; у знач. вык., каму-чаму.

Разм. груб. Канец, смерць. [Шапавалаў:] — Ну, таварыш капітан, нам проста пашанцавала, што паспелі выбрацца з таго праклятага балота! Хана была б усім! Шашкоў. Машына, як вядома, любіць аднаго гаспадара. А пойдзе па руках, так і знай, што хана ёй. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ага́-ха́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ага́-ха́н
Р. ага́-ха́на
Д. ага́-ха́ну
В. ага́-ха́на
Т. ага́-ха́нам
М. ага́-ха́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ха́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ха́н ха́ны
Р. ха́на ха́наў
Д. ха́ну ха́нам
В. ха́на ха́наў
Т. ха́нам ха́намі
М. ха́не ха́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хан хан, род. ха́на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ха́ніха, ‑і, ДМ ‑нісе, ж.

Разм. Жонка хана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хана, належыць хану. Ханскі тытул. Ханскія землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́нства, ‑а, н.

1. Званне, тытул хана.

2. Дзяржава, вобласць, якой правіць хан. Казанскае ханства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)