назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Канец, смерць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Абдулазіз-
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
ага́-ха́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ага́-ха́н | |
| ага́- |
|
| ага́-ха́ну | |
| ага́- |
|
| ага́-ха́нам | |
| ага́-ха́не |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ха́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ха́н | ха́ны | |
| ха́наў | ||
| ха́ну | ха́нам | |
| ха́наў | ||
| ха́нам | ха́намі | |
| ха́не | ха́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хан хан,
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ха́ніха, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)