ха́мка ж., уст., разг., бран. ха́мка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ха́мка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

Жан. да хам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хам, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек ніжэйшага саслоўя, звычайна селянін (гіст.).

2. Грубы, нахабны чалавек (разм., лаянк.).

|| ж. ха́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)