хаза́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хаза́рскі хаза́рская хаза́рскае хаза́рскія
Р. хаза́рскага хаза́рскай
хаза́рскае		 хаза́рскага хаза́рскіх
Д. хаза́рскаму хаза́рскай хаза́рскаму хаза́рскім
В. хаза́рскі (неадуш.)
хаза́рскага (адуш.)		 хаза́рскую хаза́рскае хаза́рскія (неадуш.)
хаза́рскіх (адуш.)
Т. хаза́рскім хаза́рскай
хаза́рскаю		 хаза́рскім хаза́рскімі
М. хаза́рскім хаза́рскай хаза́рскім хаза́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хаза́рскі ист. хаза́рский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хаза́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хазараў. Хазарскі каганат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хаза́ры, -аў, адз. хаза́р, -а, м.

Цюркамоўны вандроўны народ, які ўтварыў у 7—10 стст. дзяржаву з тэрыторыяй ад ніжняй Волгі да Каўказа і Паўночнага Прычарнамор’я.

|| ж. хаза́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. хаза́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хоза́рский хаза́рскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кагана́т, ‑а, М ‑наце, м.

Гіст. Дзяржава, правадыр якой меў тытул кагана. Цюркскі каганат. Хазарскі каганат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)