фіні́фць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. фіні́фць
Р. фіні́фці
Д. фіні́фці
В. фіні́фць
Т. фіні́фцю
М. фіні́фці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фіні́фць, -і, ж.

Эмаль для пакрыцця металічных вырабаў і нанясення ўзору на фарфор.

|| прым. фіні́фцевы, -ая, -ае.

Ф. пярсцёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фіні́фць ж. фини́фть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фіні́фць, ‑і, ж.

Старажытнаруская назва эмалі для пакрыцця металічных вырабаў і для нанясення ўзору на фарфор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фини́фть спец. фіні́фць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)