фі́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фі́н фі́ны
Р. фі́на фі́наў
Д. фі́ну фі́нам
В. фі́на фі́наў
Т. фі́нам фі́намі
М. фі́не фі́нах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фін,

гл. фіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фін...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «фінансавы», напрыклад: фінаддзел, фініяспектар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

финн фін, род. фі́на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фі́на

‘лічынка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фі́на фі́ны
Р. фі́ны фі́н
Д. фі́не фі́нам
В. фі́ну фі́ны
Т. фі́най
фі́наю		 фі́намі
М. фі́не фі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фі́ны, -аў, адз. фін, -а, м.

Народ фіна-ўгорскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Фінляндыі.

|| ж. фі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. фі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фі́ны, ‑аў; адз. фін, ‑а, м.; фінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. фінкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Фінляндыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анекдаты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які нагадвае сабою анекдот. Анекдатычнае апавяданне. Анекдатычны выпадак.

2. Неверагодны, недарэчны, варты анекдота. Анекдатычнае паведамленне.

3. Як з анекдота. Анекдатычная слава. □ [Тужыкаў] — тугадум, як той анекдатычны фін, — на пытанне, якое гадалі раніцай, адкажа ўвечары. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тугаду́м, ‑а, м.

Разм. Той, хто не можа хутка думаць, разумець. Выхваляўся тугадум: Маю сорак тэм-задум!.. Але вось бяда і гора. Што няма дагэтуль твораў. Шушкевіч. Вырашыў [Шыковіч] пагутарыць з Тужыкавым. Праўда, ён — тугадум, як той анекдатычны фін, — на пытанне, якое задалі раніцой, адкажа ўвечары, але затое аб’ектыўны і разумны. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пахта́ць ’біць масла’ (маст., Сцяшк. Сл.). З рус. (паўн., усх.) пахтать ’тс’, арханг. пёхтать ’тс’, якія з фін. pyöhtää, алан. püöhtä‑ ’тс’ (Каліма, Ostseefin., 184) або з фін. pahtaa ’згушчаць, застываць’ (Праабражэнскі, 2, 30).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)