філянго́вы гл. філёнга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

філянго́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. філянго́вы філянго́вая філянго́вае філянго́выя
Р. філянго́вага філянго́вай
філянго́вае		 філянго́вага філянго́вых
Д. філянго́ваму філянго́вай філянго́ваму філянго́вым
В. філянго́вы (неадуш.)
філянго́вага (адуш.)		 філянго́вую філянго́вае філянго́выя (неадуш.)
філянго́вых (адуш.)
Т. філянго́вым філянго́вай
філянго́ваю		 філянго́вым філянго́вымі
М. філянго́вым філянго́вай філянго́вым філянго́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

філянго́вы стол. филёночный, филёнчатый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

філянго́вы, ‑ая, ‑ае.

З філёнгамі (у 1 знач.). [Бацька:] — Будзеш сам жыў-здароў — новую хату збудуеш... Дзверы ўставіш філянговыя, высокія. Грамовіч. Шырыня хаты з трыма вокнамі на вуліцу, жоўтыя філянговыя аканіцы, гонтавы дах на падшыўцы — усё гаварыла, што тут жыве чалавек з густам, гаспадар. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філё́нга, -і, ДМ -нзе, мн. -і, -лёнг і -аў, ж. (спец.).

1. Тонкая дошка або фанера, якая ўстаўляецца ў дзвярную або іншую раму.

2. Вузкая каляровая палоска, якая аддзяляе афарбаваную панэль ад верхняй часткі сцяны.

|| прым. філянго́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

филёночный, филёнчатый філянго́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)