філо́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па філалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

філо́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. філо́лаг філо́лагі
Р. філо́лага філо́лагаў
Д. філо́лагу філо́лагам
В. філо́лага філо́лагаў
Т. філо́лагам філо́лагамі
М. філо́лагу філо́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

філо́лаг м. фило́лог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

філо́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне філалогіі. Даследчык летапісаў павінен быць і філолагам і гісторыкам. «Полымя». // Разм. Студэнт філалагічнага факультэта ў вышэйшай навучальнай установе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фило́лог філо́лаг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

славе́снік, ‑а, м.

Уст. Асоба, якая атрымала філалагічную адукацыю; філолаг. // Студэнт філалагічнага факультэта ў дарэвацюцыйнай Расіі. // Выкладчык славеснасці ў дарэвалюцыйнай сярэдняй школе. / Разм. Пра выкладчыка мовы і літаратуры ў сучаснай школе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кла́сік м., в разн. знач. кла́ссик;

філо́лаг-к. — фило́лог-кла́ссик;

к. сусве́тнай літарату́ры — кла́ссик мирово́й литерату́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кла́сік, ‑а, м.

1. Выдатны, агульнапрызнаны пісьменнік, дзеяч навукі або мастацтва. Класікі марксізма-ленінізма. Янка Купала, і Якуб Колас — класікі беларускай літаратуры.

2. Прадстаўнік класіцызму (у 1 знач.) у літаратуры і мастацтве.

3. Спецыяліст у галіне класічнай філалогіі. Філолаг-класік. // У дарэвалюцыйнай Расіі — той, хто закончыў класічную гімназію.

[Лац. classicus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)