фігу́рны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фігу́рны |
фігу́рная |
фігу́рнае |
фігу́рныя |
| Р. |
фігу́рнага |
фігу́рнай фігу́рнае |
фігу́рнага |
фігу́рных |
| Д. |
фігу́рнаму |
фігу́рнай |
фігу́рнаму |
фігу́рным |
| В. |
фігу́рны (неадуш.) фігу́рнага (адуш.) |
фігу́рную |
фігу́рнае |
фігу́рныя (неадуш.) фігу́рных (адуш.) |
| Т. |
фігу́рным |
фігу́рнай фігу́рнаю |
фігу́рным |
фігу́рнымі |
| М. |
фігу́рным |
фігу́рнай |
фігу́рным |
фігу́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фігу́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фігу́рны |
фігу́рная |
фігу́рнае |
фігу́рныя |
| Р. |
фігу́рнага |
фігу́рнай фігу́рнае |
фігу́рнага |
фігу́рных |
| Д. |
фігу́рнаму |
фігу́рнай |
фігу́рнаму |
фігу́рным |
| В. |
фігу́рны (неадуш.) фігу́рнага (адуш.) |
фігу́рную |
фігу́рнае |
фігу́рныя (неадуш.) фігу́рных (адуш.) |
| Т. |
фігу́рным |
фігу́рнай фігу́рнаю |
фігу́рным |
фігу́рнымі |
| М. |
фігу́рным |
фігу́рнай |
фігу́рным |
фігу́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ролікабе́жны, -ая, -ае.
У выразе: ролікабежны спорт — спартыўныя практыкаванні і спаборніцтвы на ролікавых каньках: скорасны бег, хакей, фігурнае катанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фігу́рны, -ая, -ае.
1. гл. фігура.
2. Які мае складаную форму, мае ўзор.
Фігурная рамка.
3. Які выконваецца з фігурамі (у 2 знач.) або прызначаны для такога выканання.
Фігурнае плаванне.
Фігурнае катанне на каньках.
Фігурныя канькі.
4. Які мае прыгожую фігуру (разм.).
Фігурная дзяўчына.
|| наз. фігу́рнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фигу́рный в разн. знач. фігу́рны;
фигу́рная ско́бка фігу́рная ду́жка;
фигу́рный полёт ав. фігу́рны палёт;
фигу́рное ката́ние спорт. фігу́рнае ката́нне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фігу́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае непрамалінейныя абрысы, контуры; які мае складаную форму. Фігурны шакалад. □ [Галя] была ў чорнай шарсцяной сукенцы з фігурным выразам наперадзе, у сваіх чорных лакіраваных басаножках, з сумачкаю ў руках. Ваданосаў. // Які надае такую форму прадмету. Фігурны разец. // Які мае на паверхні ўзор, цісненне. Фігурныя пераплёты старых кніг.
2. Які выконваецца з фігурамі, апісвае пры сваім руху фігуру. [Славік:] — Пройдзем удваіх, і я пакажу табе вышэйшы клас фігурнага катання. Не бойся, я буду цябе трымаць вось так. Шамякін. // Прызначаны для такога выканання. Фігурныя канькі.
3. Разм. Які мае прыгожую фігуру. Захар Лемеш — фігурны чалавек. Колас.
4. Які аднаўляе фігуры (у 4 знач.). Фігурны жывапіс. Фігурны клас.
5. У шахматах — які адбываецца з удзелам фігур. Фігурная атака на каралеўскім флангу.
•••
Фігурнае катанне — выкананне на каньках пэўнага комплексу элементаў, а таксама танцаў на лёдзе.
Фігурныя дужкі гл. дужка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)