фры́з

‘тканіна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фры́з
Р. фры́зу
Д. фры́зу
В. фры́з
Т. фры́зам
М. фры́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фры́з

‘у архітэктуры - верхняя частка збудавання; у жывапісе - дэкаратыўная кампазіцыя’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фры́з фры́зы
Р. фры́за фры́заў
Д. фры́зу фры́зам
В. фры́з фры́зы
Т. фры́зам фры́замі
М. фры́зе фры́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фры́з

‘прадстаўнік народнасці’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фры́з фры́зы
Р. фры́за фры́заў
Д. фры́зу фры́зам
В. фры́за фры́заў
Т. фры́зам фры́замі
М. фры́зе фры́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фрыз I м., архит., стол. фриз

фрыз II (род. фры́зу) м., текст., уст. фриз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фрыз ​1, ‑а, м.

1. У архітэктуры — верхняя частка збудавання ў выглядзе паласы паміж галоўнай бэлькай і карнізам, звычайна ўпрыгожаная малюнкам. Дарычны фрыз. Арнаментальны фрыз.

2. У дэкаратыўнай скульптуры і жывапісе — выяўленчая ці дэкаратыўная кампазіцыя ў выглядзе гарызантальнай паласы, размешчанай на верхняй частцы сцяны ўсярэдзіне ці звонку будынка. А на сценах доўгі, .. і шырокі фрыз, на якім намаляваны высокія, у рост дзіцяці, казачна-бардовыя мухаморы. Караткевіч.

3. Аблямовачная арнаментальная паласа дывана, падлогі ці прадмета прыкладнога мастацтва.

[Фр. frise.]

фрыз ​2, ‑у, м.

Уст. Грубая варсістая шарсцяная тканіна, падобная да байкі ​2. Пакрывала з тоўстага зялёнага фрызу.

[Фр. frise.]

фрыз ​3,

гл. фрызы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фры́завы I фри́зовый; см. фрыз I

фры́завы II фри́зовый; см. фрыз II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фры́зы, ‑аў; адз. фрыз, ‑а, м.

Народ, які жыве ў Нідэрландах і ФРГ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фриз​I архит., стол. фрыз, род. фры́за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фриз​II текст., уст. фрыз, род. фры́зу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фриз​III (представитель народности) фрыз, род. фры́за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)