прары́ў, -ры́ву м., в разн. знач. проры́в;
п. плаці́ны — проры́в плоти́ны;
п. фро́нту — проры́в фро́нта;
ліквідава́ць п. — ликвиди́ровать проры́в
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фронт м.
1. род. фро́нту в разн. знач. фронт;
вы́страіць ва ф. — вы́строить во фронт;
лі́нія фро́нту — ли́ния фро́нта;
наступле́нне па ўсім фро́нце — наступле́ние по всему́ фро́нту;
культу́рны ф. — культу́рный фронт;
ф. рабо́т — фронт рабо́т;
ф. прыхі́льнікаў мі́ру — фронт сторо́нников ми́ра;
навальні́чны ф. — метеор. грозово́й фронт;
2. род. фро́нта фронт;
3‑і Белару́скі ф. — 3‑й Белору́сский фронт;
◊ на два франты́ — на два фро́нта;
шыро́кім фро́нтам — широ́ким фро́нтом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
проры́в в разн. знач. прары́ў, -ры́ву м.;
проры́в плоти́ны прары́ў плаці́ны;
проры́в фро́нта воен. прары́ў фро́нту;
ликвиди́ровать проры́в перен. ліквідава́ць прары́ў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наба́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да набату; прызначаны для набату (у 1 знач.). Набатны звон. □ Гэта не вецер калыша лясы, Гэта трывогі звіняць галасы, Гэта ў рэйку набатную б’юць. Танк.
2. перан. Які гучыць, як набат. Праз сотні кіламетраў, якія аддзялялі нас ад лініі фронта, у глыбокім варожым тыле, чулі мы набатны заклік нашай слаўнай партыі і ўрада ўзнімацца на бязлітасную барацьбу з гітлераўскімі захопнікамі. Казлоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заці́шны, ‑ая, ‑ае.
1. Бязветраны, ціхі. Зацішны бок. □ Вецер ірваў з узгоркаў пульхны мяккі снег.., кідаў куды-небудзь у зацішныя куткі і прасаваў там з яго грывастыя сумёты. Асіпенка. // перан. Ціхі, глухі, скрыты. Самка аленя хавае .. [дзіця] дзе-небудзь у патаемным, зацішным кутку, у высокай траве ці ў хмызняку. В. Вольскі.
2. перан. Без значных падзей, ажыўленай дзейнасці. На ўчастку фронта, які займалі партызанскія атрады, пачаліся зацішныя дні. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упраўле́нне, ‑я, н.
Адміністрацыйная ўстанова або орган установы, арганізацыі і пад., які кіруе пэўнай галіною гаспадарчай, навуковай, ваеннай і іншай дзейнасці. Цэнтральнае статыстычнае ўпраўленне. Упраўленне чыгункі. □ Ужо мінуліся суткі, як камісар пакінуў ўпраўленне палітычнай прапаганды фронта. Лынькоў. // Будынак, памяшканне, у якім знаходзіцца такая ўстанова або такі орган. [Васіль Пятровіч і Барушка] выйшлі з упраўлення і закрочылі па пустэльнай плошчы Свабоды. Карпаў. // Разм. Супрацоўнікі такой установы або такога органа. Упраўленне выехала на ўборку бульбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падцягну́цца сов., в разн. знач. подтяну́ться;
п. на турніку́ — подтяну́ться на турнике́;
во́йскі ~ну́ліся да лі́ніі фро́нту — войска́ подтяну́лись к ли́нии фро́нта;
ву́чні зна́чна ~ну́ліся — ученики́ значи́тельно подтяну́лись
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фронт в разн. знач. фронт, род. фро́нту м.;
вы́строить во фронт воен. вы́страіць ва фронт;
фронт наступле́ния воен. фронт на́ступу (наступле́ння);
за́падный фронт воен. захо́дні фронт;
находи́ться на фро́нте знахо́дзіцца на фро́нце;
фронт рабо́т фронт рабо́т;
культу́рный фронт культу́рны фронт;
грозово́й фронт метеор. навальні́чны фронт;
◊
на два фро́нта на два франты́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расцягну́цца сов., в разн. знач. растяну́ться; (стать просторнее — ещё) разда́ться;
рызі́на ~ну́лася — рези́на растяну́лась;
лі́нія фро́нту ~ну́лася — ли́ния фро́нта растяну́лась;
апавяда́нне ве́льмі ~ну́лася — расска́з сли́шком растяну́лся;
сухажы́лле ~ну́лася — сухожи́лие растяну́лось;
рабо́та ~ну́лася на ты́дзень — рабо́та растяну́лась на неде́лю;
бо́ты ~ну́ліся на капыле́ — сапоги́ растяну́лись (раздали́сь) на коло́дке;
р. на кана́пе — растяну́ться на дива́не
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подтяну́ться
1. (затянуть на себе потуже пояс, ремень и т. п.) падпераза́цца;
он ту́го подтяну́лся кушако́м ён ту́га падпераза́ўся по́ясам;
2. в др. знач. падцягну́цца;
подтяну́ться на турнике́ падцягну́цца на турніку́;
войска́ подтяну́лись к ли́нии фро́нта во́йскі падцягну́ліся да лі́ніі фро́нту;
при его́ появле́нии все подбодри́лись, подтяну́лись пры яго з’яўле́нні ўсе падбадзёрыліся, падцягну́ліся;
ученики́ значи́тельно подтяну́лись ву́чні зна́чна падцягну́ліся.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)