фракі́йцы, -цаў ист. фраки́йцы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фракі́йцы, ‑аў; адз. фракіец, ‑кійца, м.; фракійка, ‑і, ДМ ‑кійцы; мн. фракійкі, ‑кіёк; ж.

Старажытныя плямёны, якія насялялі тэрыторыю Балкан і частку Малой Азіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фракі́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фракі́йка фракі́йкі
Р. фракі́йкі фракі́ек
Д. фракі́йцы фракі́йкам
В. фракі́йку фракі́ек
Т. фракі́йкай
фракі́йкаю		 фракі́йкамі
М. фракі́йцы фракі́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фракі́ец,

гл. фракійцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фракі́йка,

гл. фракійцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фракі́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фракі́ец фракі́йцы
Р. фракі́йца фракі́йцаў
Д. фракі́йцу фракі́йцам
В. фракі́йца фракі́йцаў
Т. фракі́йцам фракі́йцамі
М. фракі́йцу фракі́йцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)