форс, -у, м. (разм.).
Франтаватасць, самахвальства, важнічанне.
Прайсціся з форсам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фо́рс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
фо́рс |
| Р. |
фо́рсу |
| Д. |
фо́рсу |
| В. |
фо́рс |
| Т. |
фо́рсам |
| М. |
фо́рсе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
форс (род. фо́рсу) м., разг. форс; щегольство́ ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
форс разг., в разн. знач. форс, род. фо́рсу м.;
для фо́рсу для фо́рсу.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
форс, ‑у, м.
Разм. Самахвальства, франтаватасць, імкненне здзівіць навакольных (раскошай, манерамі і пад.); шык. Мікола Зязюльскі быў калісь багаты чалавек, задаваў форсу і прагульваў цэлыя сотні рублёў. Колас. Без лётчыцкай шапкі, з бялесымі драбнюткімі кудзеркамі, Сяргей нагадваў цыбатага хлапчука, які для форсу надзеў нечую форму і саромеецца гэтага. Хомчанка. // Фанабэрыя, пыха. Напускны, штучны форс яго зляцеў, як шалупінне. [Горык] нагадваў цяпер вінаватага школьніка і хацеў неяк загладзіць свой учынак. Сапрыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
форс-мажо́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
форс-мажо́рны |
форс-мажо́рная |
форс-мажо́рнае |
форс-мажо́рныя |
| Р. |
форс-мажо́рнага |
форс-мажо́рнай
форс-мажо́рнае |
форс-мажо́рнага |
форс-мажо́рных |
| Д. |
форс-мажо́рнаму |
форс-мажо́рнай |
форс-мажо́рнаму |
форс-мажо́рным |
| В. |
форс-мажо́рны (неадуш.)
форс-мажо́рнага (адуш.) |
форс-мажо́рную |
форс-мажо́рнае |
форс-мажо́рныя (неадуш.)
форс-мажо́рных (адуш.) |
| Т. |
форс-мажо́рным |
форс-мажо́рнай
форс-мажо́рнаю |
форс-мажо́рным |
форс-мажо́рнымі |
| М. |
форс-мажо́рным |
форс-мажо́рнай |
форс-мажо́рным |
форс-мажо́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
форс-мажо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
форс-мажо́р |
| Р. |
форс-мажо́ру |
| Д. |
форс-мажо́ру |
| В. |
форс-мажо́р |
| Т. |
форс-мажо́рам |
| М. |
форс-мажо́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
форс-мажо́р, -ру м., спец. форс-мажо́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
форс-мажо́р книжн. форс-мажо́р, -ру м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
форс-мажо́р, ‑у, м.
Кніжн. Абставіны, якія вымушаюць дзейнічаць пэўным чынам, насуперак плану; акалічнасць, якую немагчыма прадухіліць або ліквідаваць.
[Фр. forse majeure.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)