фо́нды

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. фо́нды
Р. фо́ндаў
Д. фо́ндам
В. фо́нды
Т. фо́ндамі
М. фо́ндах

Крыніцы: nazounik2008.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фо́нды, см. фонд 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́нд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фо́нд фо́нды
Р. фо́нду фо́ндаў
Д. фо́нду фо́ндам
В. фо́нд фо́нды
Т. фо́ндам фо́ндамі
М. фо́ндзе фо́ндах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

траст-фо́нд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. траст-фо́нд траст-фо́нды
Р. траст-фо́нду траст-фо́ндаў
Д. траст-фо́нду траст-фо́ндам
В. траст-фо́нд траст-фо́нды
Т. траст-фо́ндам траст-фо́ндамі
М. траст-фо́ндзе траст-фо́ндах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фонд

1. в разн. знач. фонд, род. фо́нду м.;

золото́й фонд залаты́ фонд;

запасно́й фонд запасны́ фонд;

жили́щный фонд жыллёвы фонд;

2. мн. фонды эк., перен., разг. фо́нды, -даў ед. нет;

его́ фонды па́дают яго́ фо́нды зніжа́юцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фонд (род. фо́нду) м.

1. в разн. знач. фонд;

ф. зарабо́тнай пла́ты — фонд за́работной пла́ты;

запасны́ ф. — запасно́й фонд;

жыллёвы ф. — жили́щный фонд;

ф. мі́ру — фонд ми́ра;

2. только мн., эк., перен. фо́нды;

дзяржа́ўныя фо́нды — госуда́рственные фо́нды;

яго́ фо́нды зніжа́юцца — его́ фо́нды па́дают;

залаты́ ф. — золото́й фонд;

ф. накапле́ння — фонд накопле́ния;

ф. спажыва́ння — фонд потребле́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фандава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; незак., што.

Ствараць фонды (у 1 знач.). Фандаваць тавары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перарасхо́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., што.

Выдаткаваць (выдаткоўваць) больш, чым трэба, звыш нормы, плана. Перарасходаваць фонды заработнай платы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абаро́тны в разн. знач. оборо́тный;

~ная ста́нцыяж.-д. оборо́тная ста́нция;

~ныя фо́ндыфин. оборо́тные фо́нды;

~ная ве́дамасцьбухг. оборо́тная ве́домость;

а. капіта́л — оборо́тный капита́л;

~ныя сро́дкі — оборо́тные сре́дства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фонд, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Грашовыя сродкі або матэрыяльныя каштоўнасці дзяржавы, прадпрыемства і пад.

Ф. заработнай платы.

Залаты ф. (таксама перан.: лепшая частка чаго-н.).

2. Рэсурсы, запасы чаго-н.

Насенны ф.

Жыллёвы ф.

3. толькі мн. Каштоўныя паперы, якія даюць прыбытак.

Банкаўскія фонды.

|| прым. фо́ндавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)