фо́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фо́навы фо́навая фо́навае фо́навыя
Р. фо́навага фо́навай
фо́навае		 фо́навага фо́навых
Д. фо́наваму фо́навай фо́наваму фо́навым
В. фо́навы (неадуш.)
фо́навага (адуш.)		 фо́навую фо́навае фо́навыя (неадуш.)
фо́навых (адуш.)
Т. фо́навым фо́навай
фо́наваю		 фо́навым фо́навымі
М. фо́навым фо́навай фо́навым фо́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фо́навы фо́новый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фону ​1 (у 1 знач.). Фонавы колер. // Аднаколерны. Фонавы малюнак на тканіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фон¹, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Асноўны колер, тон, на якім пішацца карціна ці малюецца што-н.

Чырвоны ф.

2. Задні план карціны, а таксама ўвогуле задні план чаго-н., тое, на чым што-н. бачыцца, вылучаецца.

Караблі на фоне вячэрняга неба.

3. перан. Агульныя ўмовы, абставіны, у якіх што-н. адбываецца.

На фоне цяперашніх міжнародных падзей.

|| прым. фо́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фо́новый фо́навы;

фо́новый цвет фо́навы ко́лер.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)