фо́куснік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фо́куснік |
фо́куснікі |
| Р. |
фо́кусніка |
фо́куснікаў |
| Д. |
фо́кусніку |
фо́куснікам |
| В. |
фо́кусніка |
фо́куснікаў |
| Т. |
фо́куснікам |
фо́куснікамі |
| М. |
фо́кусніку |
фо́кусніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фо́куснік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Артыст, які паказвае фокусы² (у 1 знач.).
2. перан. Чалавек, здольны да хітрыкаў, махлярства.
|| ж. фо́кусніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. фо́кусніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фо́куснік м., прям., перен. фо́кусник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фо́куснік,
1. Той, хто паказвае фокусы 2 (у 1 знач.). На эстрадзе выступіў фокуснік.
2. перан. Разм. Чалавек, здольны да хітрыкаў, махлярства; спрытнюга. [Сяргей:] — Пакажыце мне таго фокусніка, што так лоўка хлусіць вам. Калі ён мяне бачыў у тым цягніку, дык як жа я мог знікнуць. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фо́кусник
1. фо́куснік, -ка м.;
2. перен. фо́куснік, -ка м., штука́р, -ра́ м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фо́кусніца, ‑ы, ж.
Жан. да фокуснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трансфарма́тар
‘акцёр; фокуснік’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трансфарма́тар |
трансфарма́тары |
| Р. |
трансфарма́тара |
трансфарма́тараў |
| Д. |
трансфарма́тару |
трансфарма́тарам |
| В. |
трансфарма́тара |
трансфарма́тараў |
| Т. |
трансфарма́тарам |
трансфарма́тарамі |
| М. |
трансфарма́тару |
трансфарма́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
факі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Мусульманскі манах, які даў абяцанне жабраваць; дэрвіш.
2. Вандроўны фокуснік ці дрэсіроўшчык.
|| прым. факі́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фігля́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Фокуснік, акрабат (уст.).
2. перан. Пра чалавека, які імкнецца прыцягнуць да сябе ўвагу крыўляннем, жартамі (разм.).
|| прым. фігля́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трансфарма́тар², -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Акцёр, які іграе некалькі роляў папераменна, хутка мяняючы касцюмы, грым і пад.
2. Фокуснік, які стварае аптычныя ілюзіі ператварэння адных прадметаў у другія.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)