фо́кусны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фо́кусны |
фо́кусная |
фо́куснае |
фо́кусныя |
| Р. |
фо́куснага |
фо́куснай
фо́куснае |
фо́куснага |
фо́кусных |
| Д. |
фо́куснаму |
фо́куснай |
фо́куснаму |
фо́кусным |
| В. |
фо́кусны (неадуш.)
фо́куснага (адуш.) |
фо́кусную |
фо́куснае |
фо́кусныя (неадуш.)
фо́кусных (адуш.) |
| Т. |
фо́кусным |
фо́куснай
фо́куснаю |
фо́кусным |
фо́куснымі |
| М. |
фо́кусным |
фо́куснай |
фо́кусным |
фо́кусных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фо́кусный в разн. знач. фо́кусны;
фо́кусное расстоя́ние фо́кусная адле́гласць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фо́кусны 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фокуса 1 (у 1, 2 знач.). Фокусная адлегласць.
фо́кусны 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фокуса 2 (у 1 знач.); які з’яўляецца фокусам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)