флянсава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; незак., што.

1. Садзіць, рассаджваць флянсы.

Ф. лес.

2. Абломваць непатрэбныя флянсы (у 2 знач.).

Ф. памідоры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флянсава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. флянсу́ю флянсу́ем
2-я ас. флянсу́еш флянсу́еце
3-я ас. флянсу́е флянсу́юць
Прошлы час
м. флянсава́ў флянсава́лі
ж. флянсава́ла
н. флянсава́ла
Загадны лад
2-я ас. флянсу́й флянсу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час флянсу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

флянсава́ць несов.

1. расса́живать са́женцы;

2. см. пасынкава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флянсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

1. Садзіць, рассаджваць флянсы. Флянсаваць лес.

2. Абломваць непатрэбныя флянсы (у 2 знач.). Флянсаваць памідоры.

[Ням. pflanzen.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флянсава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. флянсаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флянсава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад флянсаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)