фле́ксар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фле́ксар |
фле́ксары |
| Р. |
фле́ксара |
фле́ксараў |
| Д. |
фле́ксару |
фле́ксарам |
| В. |
фле́ксар |
фле́ксары |
| Т. |
фле́ксарам |
фле́ксарамі |
| М. |
фле́ксары |
фле́ксарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фле́ксар м., анат. фле́ксор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фле́ксар, ‑а, м.
Спец. Мышца, пры дапамозе якой адбываецца згінанне сустава.
[Лац. flexor.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фле́ксор анат. фле́ксар, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)