фле́ксар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фле́ксар фле́ксары
Р. фле́ксара фле́ксараў
Д. фле́ксару фле́ксарам
В. фле́ксар фле́ксары
Т. фле́ксарам фле́ксарамі
М. фле́ксары фле́ксарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фле́ксар м., анат. фле́ксор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фле́ксар, ‑а, м.

Спец. Мышца, пры дапамозе якой адбываецца згінанне сустава.

[Лац. flexor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фле́ксар

(н.-лац. flexor, ад лац. flexo = выгінаю)

анат мышца, якая згінае сустаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фле́ксор анат. фле́ксар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экстэ́нзар

(лац. extensor, ад extendere = расцягваць)

анат. мышца, якая разгінае якую-н. частку цела (параўн. флексар).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)