фла́гманскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фла́гманскі фла́гманская фла́гманскае фла́гманскія
Р. фла́гманскага фла́гманскай
фла́гманскае		 фла́гманскага фла́гманскіх
Д. фла́гманскаму фла́гманскай фла́гманскаму фла́гманскім
В. фла́гманскі (неадуш.)
фла́гманскага (адуш.)		 фла́гманскую фла́гманскае фла́гманскія (неадуш.)
фла́гманскіх (адуш.)
Т. фла́гманскім фла́гманскай
фла́гманскаю		 фла́гманскім фла́гманскімі
М. фла́гманскім фла́гманскай фла́гманскім фла́гманскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фла́гманскі фла́гманский;

ф. карабе́ль — фла́гманский кора́бль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фла́гманскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да флагмана, належыць яму. Флагманскі карабель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фла́гман, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Камандуючы флотам або буйным злучэннем ваенных караблёў.

2. Вядучы ваенны карабель (марскі або паветраны), на якім знаходзіцца камандуючы эскадрай.

3. перан. Пра што-н. самае буйное, самае галоўнае сярод падобнага.

Ф. культуры.

|| прым. фла́гманскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фла́гманский мор., ав. фла́гманскі;

фла́гманский кора́бль фла́гманскі карабе́ль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)