фестыва́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фестыва́льны |
фестыва́льная |
фестыва́льнае |
фестыва́льныя |
| Р. |
фестыва́льнага |
фестыва́льнай
фестыва́льнае |
фестыва́льнага |
фестыва́льных |
| Д. |
фестыва́льнаму |
фестыва́льнай |
фестыва́льнаму |
фестыва́льным |
| В. |
фестыва́льны (неадуш.)
фестыва́льнага (адуш.) |
фестыва́льную |
фестыва́льнае |
фестыва́льныя (неадуш.)
фестыва́льных (адуш.) |
| Т. |
фестыва́льным |
фестыва́льнай
фестыва́льнаю |
фестыва́льным |
фестыва́льнымі |
| М. |
фестыва́льным |
фестыва́льнай |
фестыва́льным |
фестыва́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фестыва́льны фестива́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фестыва́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фестывалю. Фестывальны значок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фестыва́ль, -ю, мн. -і, -яў, м.
Шырокая грамадская ўрачыстасць з паказам і праглядам дасягненняў якіх-н. відаў мастацтва.
Ф. дакументальных фільмаў.
|| прым. фестыва́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фестива́льный фестыва́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ко́нкурс, ‑у, м.
1. Спаборніцтва, якое мае на мэце выявіць самых лепшых яго ўдзельнікаў. Аб’явіць конкурс. Конкурс на лепшую сучасную п’есу. Фестывальны конкурс. Вытрымаць конкурс.
2. Сход крэдытораў для разгляду спраў неплацежаздольных даўжнікоў у дарэвалюцыйнай Расіі і ў капіталістычных краінах.
•••
Па-за конкурсам — а) тое, што і па-за канкурэнцыяй (гл. канкурэнцыя); б) не з’яўляючыся афіцыйным удзельнікам конкурсу.
[Ад лац. concursus — сутыкненне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)