фен, -а, мн. -ы, -аў, м.

Электрычны прыбор для сушкі валасоў нагрэтым паветрам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фе́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фе́н фе́ны
Р. фе́на фе́наў
Д. фе́ну фе́нам
В. фе́н фе́ны
Т. фе́нам фе́намі
М. фе́не фе́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фен м. (прибор для сушки волос) фен

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фен​I (вентилятор) фен, род. фе́на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фен​II биол. фен, род. фе́на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фен, ‑а, м.

Электрычны прыбор для сушкі валасоў нагрэтым паветрам.

[Англ. fan.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)