фато́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фато́н фато́ны
Р. фато́на фато́наў
Д. фато́ну фато́нам
В. фато́н фато́ны
Т. фато́нам фато́намі
М. фато́не фато́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фато́н м., физ. фото́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фато́н, ‑а, м.

Спец. Часціца святла.

[Ад грэч. phōs, phōtos — святло.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фото́н физ. фато́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)