фато́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фато́н фато́ны
Р. фато́на фато́наў
Д. фато́ну фато́нам
В. фато́н фато́ны
Т. фато́нам фато́намі
М. фато́не фато́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фато́н м., физ. фото́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фато́н, ‑а, м.

Спец. Часціца святла.

[Ад грэч. phōs, phōtos — святло.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Фатон 1/130, 371, 552; 3/199; 5/91, 536, 537; 9/456; 10/422, 547, 621; 11/429, 447, 448 (табл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фатон,

квант электра-магнітнага поля.

т. 16, с. 336

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Фатон»,

серыя штучных спадарожнікаў Зямлі.

т. 16, с. 336

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фато́н

(ад гр. phos, -otos = святло)

элементарная часціца светлавой энергіі, квант электрамагнітнага поля; адна з нейтральных элементарных часціц з нулявой масай і спінам 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фото́н физ. фато́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

photon [ˈfəʊtɒn] n. phys. фато́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Квант святла, гл. Фатон

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)