фасфі́давы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фасфі́давы фасфі́давая фасфі́давае фасфі́давыя
Р. фасфі́давага фасфі́давай
фасфі́давае		 фасфі́давага фасфі́давых
Д. фасфі́даваму фасфі́давай фасфі́даваму фасфі́давым
В. фасфі́давы (неадуш.)
фасфі́давага (адуш.)		 фасфі́давую фасфі́давае фасфі́давыя (неадуш.)
фасфі́давых (адуш.)
Т. фасфі́давым фасфі́давай
фасфі́даваю		 фасфі́давым фасфі́давымі
М. фасфі́давым фасфі́давай фасфі́давым фасфі́давых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фасфі́давы, см. фасфі́дны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фасфі́давы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і фасфідны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фосфи́дный фасфі́давы, фасфі́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)