фасе́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фасе́тка |
фасе́ткі |
| Р. |
фасе́ткі |
фасе́так |
| Д. |
фасе́тцы |
фасе́ткам |
| В. |
фасе́тку |
фасе́ткі |
| Т. |
фасе́ткай фасе́ткаю |
фасе́ткамі |
| М. |
фасе́тцы |
фасе́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фасе́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Спец. Тое, што і фасет.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)