фасе́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | фасе́тка | фасе́ткі | 
		
			| Р. | фасе́ткі | фасе́так | 
		
			| Д. | фасе́тцы | фасе́ткам | 
		
			| В. | фасе́тку | фасе́ткі | 
		
			| Т. | фасе́ткай фасе́ткаю
 | фасе́ткамі | 
		
			| М. | фасе́тцы | фасе́тках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
фасе́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Спец. Тое, што і фасет.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
фасе́тка ж Facette [-´sɛ-], Fassétte f -, -n
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)