фаршла́г

‘хутка выкананыя гукі перад асноўнай нотай’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фаршла́г
Р. фаршла́гу
Д. фаршла́гу
В. фаршла́г
Т. фаршла́гам
М. фаршла́гу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фаршла́г

‘вяроўка для нацягвання паруса’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фаршла́г фаршла́гі
Р. фаршла́га фаршла́гаў
Д. фаршла́гу фаршла́гам
В. фаршла́г фаршла́гі
Т. фаршла́гам фаршла́гамі
М. фаршла́гу фаршла́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фаршла́г м.

1. род. фаршла́га мор. форшла́г;

2. род. фаршла́гу муз. форшла́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фаршла́г, ‑а, і ‑у, м.

Спец.

1. ‑у. Адзін або два хутка выкананыя перад асноўнай нотай гукі, якія служаць для меладычнага ўпрыгожання.

2. ‑а. Вяроўка для нацягвання пярэдняга паруса.

[Ням. Vorschlag.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

форшла́г

1. мор. фаршла́г, -га м.;

2. муз. фаршла́г, -гу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)