фаршла́г

‘хутка выкананыя гукі перад асноўнай нотай’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фаршла́г
Р. фаршла́гу
Д. фаршла́гу
В. фаршла́г
Т. фаршла́гам
М. фаршла́гу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фаршла́г

‘вяроўка для нацягвання паруса’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фаршла́г фаршла́гі
Р. фаршла́га фаршла́гаў
Д. фаршла́гу фаршла́гам
В. фаршла́г фаршла́гі
Т. фаршла́гам фаршла́гамі
М. фаршла́гу фаршла́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фаршла́г м.

1. род. фаршла́га мор. форшла́г;

2. род. фаршла́гу муз. форшла́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Фаршлаг (муз.) 7/133, 134

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фаршла́г, ‑а, і ‑у, м.

Спец.

1. ‑у. Адзін або два хутка выкананыя перад асноўнай нотай гукі, якія служаць для меладычнага ўпрыгожання.

2. ‑а. Вяроўка для нацягвання пярэдняга паруса.

[Ням. Vorschlag.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фаршла́г м. муз. Vórschlag m -(e)s, -schläge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фаршла́г

(ням. Vorschlag, ад vor = перад + Schlag = удар)

1) муз. меладычнае ўпрыгожанне з аднаго або двух хутка выкананых перад асноўнай нотай гукаў (гл. мелізмы);

2) мар. вяроўка для нацягвання пярэдняга паруса.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

форшла́г

1. мор. фаршла́г, -га м.;

2. муз. фаршла́г, -гу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мелі́змы

(ад гр. melos = песня)

муз. невялікія адносна ўстойлівыя меладычныя ўпрыгожанні (групета, мардэнт, трэль, фаршлаг), разнавіднасць музычнай арнаментыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Vórschlag

m -(e)s, -schläge

1) прапано́ва

éinen ~ éinbringen* [unterbréiten] — уне́сці прапано́ву

auf éinen ~ éingehen* — пагадзі́цца з прапано́вай

auf ~ von j-m — па прапано́ве каго́-н.

etw. in ~ bríngen* — прапанава́ць што-н.

2) муз. фаршла́г

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)