фарто́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фарто́вы |
фарто́вая |
фарто́вае |
фарто́выя |
| Р. |
фарто́вага |
фарто́вай
фарто́вае |
фарто́вага |
фарто́вых |
| Д. |
фарто́ваму |
фарто́вай |
фарто́ваму |
фарто́вым |
| В. |
фарто́вы (неадуш.)
фарто́вага (адуш.) |
фарто́вую |
фарто́вае |
фарто́выя (неадуш.)
фарто́вых (адуш.) |
| Т. |
фарто́вым |
фарто́вай
фарто́ваю |
фарто́вым |
фарто́вымі |
| М. |
фарто́вым |
фарто́вай |
фарто́вым |
фарто́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фарто́вы прост. фарто́вый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фарто́вы, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Такі, калі бывае ўдача; такі, якому бывае ўдача; удачлівы. Фартовы дзень. Фартовы паляўнічы.
2. Прыгожы. Марыся сапраўды фартовая дзяўчына. Бажко.
3. Спрытны, хвацкі, маладзецкі. Фартовы хлопец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)