фарто́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фарто́вы фарто́вая фарто́вае фарто́выя
Р. фарто́вага фарто́вай
фарто́вае		 фарто́вага фарто́вых
Д. фарто́ваму фарто́вай фарто́ваму фарто́вым
В. фарто́вы (неадуш.)
фарто́вага (адуш.)		 фарто́вую фарто́вае фарто́выя (неадуш.)
фарто́вых (адуш.)
Т. фарто́вым фарто́вай
фарто́ваю		 фарто́вым фарто́вымі
М. фарто́вым фарто́вай фарто́вым фарто́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фарто́вы прост. фарто́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фарто́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Такі, калі бывае ўдача; такі, якому бывае ўдача; удачлівы. Фартовы дзень. Фартовы паляўнічы.

2. Прыгожы. Марыся сапраўды фартовая дзяўчына. Бажко.

3. Спрытны, хвацкі, маладзецкі. Фартовы хлопец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарто́вы разм.

1. (удачлівы) glücklich, von Erfólg begléitet, erfólgreich;

2. (зграбны) schlank;

3. (спрытны, хвацкі) gewándt, geschíckt; fíndig (вынаходлівы); geríeben, pfíffig (выкрутлівы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)