фане́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фане́мны фане́мная фане́мнае фане́мныя
Р. фане́мнага фане́мнай
фане́мнае		 фане́мнага фане́мных
Д. фане́мнаму фане́мнай фане́мнаму фане́мным
В. фане́мны (неадуш.)
фане́мнага (адуш.)		 фане́мную фане́мнае фане́мныя (неадуш.)
фане́мных (адуш.)
Т. фане́мным фане́мнай
фане́мнаю		 фане́мным фане́мнымі
М. фане́мным фане́мнай фане́мным фане́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фане́мны лингв. фоне́мный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фане́мны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фанемы, фанем. Фанемны ўзровень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фане́ма, -ы, мн. -ы, -не́м, ж.

У мовазнаўстве: абстрактная гукавая адзінка мовы, якая выконвае сэнсаадрознівальную функцыю.

|| прым. фане́мны, -ая, -ае і фанематы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фоне́мный лингв. фане́мны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)