фана́т, -а, мн. -ы, -аў, м.

Страсны прыхільнік каго-, чаго-н. (артыста, музычнай групы і пад.).

|| ж. фана́тка, -і, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фана́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фана́т фана́ты
Р. фана́та фана́таў
Д. фана́ту фана́там
В. фана́та фана́таў
Т. фана́там фана́тамі
М. фана́це фана́тах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фана́т м. фана́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фана́т разг. фана́т, -та м.; см. фана́тик.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рок-фана́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рок-фана́т рок-фана́ты
Р. рок-фана́та рок-фана́таў
Д. рок-фана́ту рок-фана́там
В. рок-фана́та рок-фана́таў
Т. рок-фана́там рок-фана́тамі
М. рок-фана́це рок-фана́тах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)