фана́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фана́т фана́ты
Р. фана́та фана́таў
Д. фана́ту фана́там
В. фана́та фана́таў
Т. фана́там фана́тамі
М. фана́це фана́тах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

фана́т, -а, мн. -ы, -аў, м.

Страсны прыхільнік каго-, чаго-н. (артыста, музычнай групы і пад.).

|| ж. фана́тка, -і, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фана́т м. фана́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фана́т разг. фана́т, -та м.; см. фана́тик.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фана́т м Fan [fɛn] m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рок-фана́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рок-фана́т рок-фана́ты
Р. рок-фана́та рок-фана́таў
Д. рок-фана́ту рок-фана́там
В. рок-фана́та рок-фана́таў
Т. рок-фана́там рок-фана́тамі
М. рок-фана́це рок-фана́тах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

фана́т

(ад лац. fanaticus = раз’юшаны; непрытомны)

1) апантаны балельшчык, прыхільнік якога-н. спартсмена, спартыўнай каманды, артыста і г. д.;

2) тое, што і фанатык 2.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

pasjonat

м. шаленец; фанат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Spórtfanatiker

m -s, - бале́льшчык; разм. фана́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fiend [fi:nd] n.

1. злы дух; нячы́сцік; д’я́бал

2. вы́радак, ліхадзе́й

3. joc. фана́т, энтузія́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)