фамі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фамі́льны фамі́льная фамі́льнае фамі́льныя
Р. фамі́льнага фамі́льнай
фамі́льнае		 фамі́льнага фамі́льных
Д. фамі́льнаму фамі́льнай фамі́льнаму фамі́льным
В. фамі́льны (неадуш.)
фамі́льнага (адуш.)		 фамі́льную фамі́льнае фамі́льныя (неадуш.)
фамі́льных (адуш.)
Т. фамі́льным фамі́льнай
фамі́льнаю		 фамі́льным фамі́льнымі
М. фамі́льным фамі́льнай фамі́льным фамі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фамі́льны в разн. знач. фами́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фамі́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фаміліі (у 1 знач.). Фамільны герб. □ Стаялі пышныя мармуровыя фамільныя скляпы. С. Александровіч. Размяшчаўся фамільны дом Міцкевічаў сярод шчыльнай гарадской забудовы. «Помнікі».

2. Які пераходзіць з роду ў род. [Гальвас:] Я не маю з чаго і дня пражыць. Праўда, ёсць фамільнае золата, але яго.. мала. Чорны. // Які належыць фаміліі (у 1 знач.), характэрны для яе. Фамільныя партрэты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фамі́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.

1. Род, шэраг пакаленняў, якія маюць аднаго продка.

Радавітая ф.

2. Сям’я, члены сям’і (уст.).

|| прым. фамі́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Ф. дом Міцкевічаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фами́льный в разн. знач. фамі́льны;

фами́льная усыпа́льница фамі́льны склеп;

фами́льное схо́дство фамі́льнае падабе́нства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)