фальшы́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
фальшы́ва фальшы́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фальшы́ва нареч.

1. фальши́во;

2. фальши́во, лицеме́рно;

3. фальши́во, иску́сственно;

4. фальши́во;

1-4 см. фальшы́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фальши́во нареч., в разн. знач. фальшы́ва;

фальши́во изобрази́ть что́-л. фальшы́ва паказа́ць што-не́будзь;

петь фальши́во муз. спява́ць фальшы́ва;

фальши́во улыба́ться фальшы́ва ўсміха́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подло́жно нареч. фальшы́ва; падло́жна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

1. Прымаць якую-н. позу, служачы натурай для фатографа або мастака.

2. Паводзіць сябе як пазёр, фальшыва (кніжн., неадабр.).

|| наз. пазі́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак.

Вымаўляць або выконваць што‑н. з якой‑н. інтанацыяй. Правільна інтанаваць. Фальшыва інтанаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́нжаскі, ‑ая, ‑ае.

Поўны ханжаства; крывадушны. Ханжаскія паводзіны. □ Горкі з’едліва высмейваў фальшыва-апякунскі тон і ханжаскую «спагадлівасць» некаторых «знаўцаў» сялянскай душы. Перкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

иску́сственно нареч.

1. шту́чна; ненатура́льна;

2. ро́блена; фальшы́ва; ненатура́льна; см. иску́сственный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фальшы́віць, ‑шыўлю, ‑шывіш, ‑шывіць; незак.

1. Паводзіць сябе фальшыва, няшчыра, крывадушнічаць. І яшчэ адно пачуццё нараджаецца са скупых запытанняў Васіля — гэта пагарда да кулака, які выкручваецца і фальшывіць. Кучар.

2. Утвараць фальшывыя гукі. Смешна адставіўшы руку са смычком, [Валерый] аднастайна цягнуў адну і тую ж ноту. «Аднак жа ён страшэнна фальшывіць», — здзівіўся юнак. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́жно нареч.

1. (неверно) няпра́вільна; (ошибочно) памылко́ва;

2. (фальшиво) непраўдзі́ва, фальшы́ва; (притворно) прытво́рна; (лживо) ілжы́ва, (после гласных) лжы́ва, хлуслі́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)