фальцава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фальцава́льны |
фальцава́льная |
фальцава́льнае |
фальцава́льныя |
| Р. |
фальцава́льнага |
фальцава́льнай
фальцава́льнае |
фальцава́льнага |
фальцава́льных |
| Д. |
фальцава́льнаму |
фальцава́льнай |
фальцава́льнаму |
фальцава́льным |
| В. |
фальцава́льны (неадуш.)
фальцава́льнага (адуш.) |
фальцава́льную |
фальцава́льнае |
фальцава́льныя (неадуш.)
фальцава́льных (адуш.) |
| Т. |
фальцава́льным |
фальцава́льнай
фальцава́льнаю |
фальцава́льным |
фальцава́льнымі |
| М. |
фальцава́льным |
фальцава́льнай |
фальцава́льным |
фальцава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фальцава́льны спец. фальцева́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фальцава́льны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Прызначаны для фальцавання. Фальцавальны цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; незак., што (спец.).
1. Згінаць аддрукаваны аркуш пэўным чынам.
Ф. кнігу.
2. Згінаючы і заціскаючы канцы, злучаць (пра металічныя лісты).
|| зак. сфальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны.
|| наз. фальцава́нне, -я, н. і фальцо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.
|| прым. фальцо́вачны, -ая, -ае і фальцава́льны, -ая, -ае.
Фальцовачнае шво.
Фальцавальны цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фальцева́льный техн., тип. фальцава́льны;
фальцева́льная маши́на фальцава́льная машы́на.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)