уюно́выя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. уюно́выя
Р. уюно́вых
Д. уюно́вым
В. уюно́вых
Т. уюно́вымі
М. уюно́вых

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уюно́выя, ‑ых.

Сямейства рыб карпападобных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уюно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уюно́вы уюно́вая уюно́вае уюно́выя
Р. уюно́вага уюно́вай
уюно́вае		 уюно́вага уюно́вых
Д. уюно́ваму уюно́вай уюно́ваму уюно́вым
В. уюно́вы
уюно́вага		 уюно́вую уюно́вае уюно́выя
Т. уюно́вым уюно́вай
уюно́ваю		 уюно́вым уюно́вымі
М. уюно́вым уюно́вай уюно́вым уюно́вых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вьюно́вые мн., сущ., зоол. уюно́выя, -вых.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)